Sześć książek, które warto znać i których czytanie będzie przyjemnością (a nawet rozkoszą). Czytanie żadnej z nich nie zajmie więcej niż 3 godziny 20 minut. Można więc zabrać do pociągu, samolotu albo wykorzystać jeden wieczór, kiedy akurat na naszych wakacjach nieco gorzej działa internet.
Przemoc, alkohol, wulgarny język, brak perspektyw. Tak wygląda Glasgow lat 80., w którym rozgrywa się powieść „Shuggie Bain”. Ponure miasto górników i robotniczych osiedli, w którym życie toczy się co najwyżej do jutra. Nikt nie myśli o przyszłości. Mało kto czuje, że w ogóle coś takiego jak przyszłość istnieje.
W „Skrawkach” powrót do ojca jest powrotem do przeszłości we wsi nad Bugiem. Siłą tej powieści jest relacja między synem a ojcem, pozbawiona schematycznego ujęcia, bez zbędnego sentymentalizmu oddająca kłopoty aktualnych 40-latków w radzeniu sobie z przeszłością. W naznaczonym traumatyczną przeszłością powrocie do domu wcale niełatwo będzie o empatię.
W Bieszczadach temat UPA między Polakami a Ukraińcami wciąż pozostaje tematem tabu. Ale pod pomnik gen. Karola Świerczewskiego w Jabłonkach chodzili wszyscy – opowiada Krzysztof Potaczała, autor książki „Świerczewski. Śmierć i kult bożyszcza komunizmu”.
Rozkazy wydawał pijany i gdyby nie alkohol, może wcale by nie zginął. W Bieszczady przyjeżdża na chwilę i po chwili ginie. Zostaje bohaterem tylko dlatego, że zginął z rąk UPA. Po II wojnie światowej nie było pomnika i postaci bardziej czczonej niż gen. Karol Świerczewski. Jabłonki w Bieszczadach, wielka historia, nieoczywista biografia i propaganda komunizmu w świetnym reportażu „Świerczewski. Śmierć i kult bożyszcza komunizmu”.
Czerwcowe długie gorące dni. Gdzieś nad Bugiem. 1941 rok. Nowa powieść Andrzeja Stasiuka to opowieść o codzienności wojennej, w której próżno szukać bohaterów. Nikt nie wie, po której stronie są nasi. Tylko Bug trwa i płynie niezmiennie.
Debiutancka powieść prawnika z zawodu należy do tych dziwnych książek, którymi tyle samo czytelników się zachwyca, ile nudzi. Obie te grupy łączy jednak jedno: zachwyt nad miastem. Ildefonso Falcones „Katedrze w Barcelonie” pokazał rozrastające się miasto, w którym lud przejmuje niejako władzę.
Nie możemy się od nich uwolnić. A kiedy już wydaje nam się, że się udało, zaczynamy wracać. I wrócić też niełatwo. Znaleźć się. Do Wólki Krowickiej w poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego niełatwo trafić. O jego matce – trudno opowiedzieć.
Jerzy Andrzejewski mógł dostać literacką Nagrodę Nobla w 1970 roku. Komitet Noblowski po 50 latach odtajnił listę nominowanych.
Ich biografia potrafi zaskakiwać. Najsłynniejszy złodziej wśród pisarzy Jean Genet spędził nawet kilka miesięcy w więzieniu w Katowicach. Na liście pisarzy kryminalistów znajdziemy takie sławy jak Miguel Cervantes, Jack Henry Abbott czy Anne Perry.
Nagrody to nie tylko splendor. Te najlepsze od lat wyznaczają trendy. Pokazują, że literatura zabiera głos w debacie publicznej w sposób znacznie bardziej wyrafinowany niż publicystyka. Wybór finalistów Międzynarodowej Nagrody Bookera 2021 to sygnał, by bacznie rozglądać się za nowymi perspektywami, łamiącymi kanon gatunkami i… małymi wydawnictwami.
Żyjemy w świecie, w którym maszyny uczą się – pobierając ogromne tetrabajty danych
– bez nadzoru człowieka. Sztuczna inteligencja decyduje o tym, co oglądamy na stronach internetowych, kto pasuje do nas najbardziej w aplikacjach randkowych. Podsuwa nam reklamy produktów, które są dopasowane do naszych potrzeb. I naszego stylu. „Klara i Słońce” opowiada o tym, jak AI widzi nasz ludzki świat. I jak próbuje go zrozumieć. A przy okazji uczy się, jak nas zastąpić.