Ufamy zdjęciom. Bywają pamiątkami. Dowodami istnienia. Zapisem naszego momentu w czasoprzestrzeni. Zdjęcia znaczą i opowiadają świat – wygodne warstwy tego banalnego stwierdzenia odrywamy, kiedy przychodzi nam zmierzyć się z projektem takich dokumentalistów jak Wojciech Wilczych i jego „Niewinne oko nie istnieje”.
Przekonania polityczne prezydenta w najnowszej powieści Michela Houellebecqa sprowadzają się do: „Zostałem wybrany na prezydenta”. We Francji – o tym akurat Houellebecq nie pisze – prezydentem zostaje ten, kto ma w swoim dorobku choćby jedną książkę.
Zasiedlanie nowego miejsca to nie tylko zadomawianie się w miejscu i wśród ludzi, ale także w krajobrazie. Na Ziemiach Odzyskanych – albo jak wolą inni Ziemiach Zachodnich – pejzaż, przyroda i pogoda stają się sprzymierzeńcami, łącząc przeszłość i teraźniejszością. W „Odzyskaniu” Anny Robak-Reczek pejzaż pozwala nam odnaleźć swoje korzenie.
Wydawnictwo Literackie wznawia powieści Philipa Rotha w bardzo atrakcyjnej kolorowej oprawie graficznej. Uchodzi za pisarza pewniaka – którego się czyta i do którego wraca. Dziś nie każda powieść broni się. Wiele może znudzić. Trzy powieści, które warto znać, drążą amerykański sen, podwójną moralność, miejsce pisarza w świecie. I do tego trudno oderwać się od każdej z nich.
Wychowujący się w sierocińcu nastoletni Franek pewnego dnia odnajduje babcię, a wraz z nią odnajduje siłę ocalającej od zapomnienia pamięci. W „Ostatnim zdjęciu” Aldona Szczygieł przywraca językową pamięć naszych własnych opowieści z dzieciństwa, w których kluczowa okazuje się intensywność przeżyć. I ogromna nadzieja, że może być lepiej.
Być może największą zaletą debiutanckiej książki Krzysztofa Chronowskiego „Nieobecność” jest ostrość – słów i emocji kryjących się za nimi. Najciekawsza jest jednak decyzja o wyborze gatunku i konsekwentnym pokazaniu, jak fragmenty układają się w cykl – o romantycznym rodowodzie.
Serhij Żadan to w Ukrainie postać kultowa: poeta, pisarz, performer, reżyser. Mieszka w Charkowie. Dziś o niego walczy – wstąpił do tamtejszych jednostek obronnych i broni miasta. Polski Komitet Nauk o Literaturze PAN zgłosił go do literackiej Nagrody Nobla. Akademia Szwedzka musiałaby złamać regulamin, żeby wziąć ją pod uwagę.
Nie żyje Jarosław Marek Rymkiewicz. Dla jednych przede wszystkim poeta z Milanówka, dla innych – duchowy przywódca prawicy. Dla wielu – wybitny badacz romantyzmu. Do książek o Mickiewiczu nie tylko warto wracać, warto uczyć się, jak czytać poetów dawnych i jak im przywracać życie. Najlepsze książki Rymkiewicza to te o Mickiewiczu właśnie.
Miejsce w Sądzie Najwyższym dał jej prezydent Bill Clinton. tym samym stała się drugą kobietą, która kiedykolwiek zasiadała w Sądzie Najwyższym. Ruth Bader Ginsburg stała się ikoną dzięki swoim interpretacjom prawa. Broniła mniejszości, bo doskonale wiedziała, jak to jest być w mniejszości. Książka pokazuje jej pasje, ale także cichego towarzysza – męża.
Najłatwiej było je poznać po tym, że na ramionach nosiły grubą kraciastą chustę. Kobiety ze wsi przyjeżdżające do miasta na służbę miały ją zawsze na sobie. „Niewidoczne. Historie warszawskich służących” to opowieść o niewidocznej pracy kobiet.
O głośnych premierach tego roku na pewno słyszeliście i wielu ma już w swoim księgozbiorze albo czekają na stoliku przy łóżku „do przeczytania w wolnym czasie”. W tym roku namawiam Was niszowych wydawnictw, które wydają świetne książki, ale bywa, że umykają w zalewie propozycji wielkich wydawnictw.
Jeśli wydaje Wam się, że filozofia jest nudna, trudna i niedostępna dla normalnego człowieka, po lekturze tej książki zmienicie zdanie. Jeśli sądzicie, że to uproszczona wersja trudnych dzieł, niemająca nic wspólnego z pogłębioną lekturą, mile się rozczarujecie. Autorem „Filozofii dla zabieganych” jest profesorem filozofii na Oxfordzie, który prowadzi popularne konto na Instagramie. Możemy nadrobić zaległości, ale i dowiedzieć się, o co chodziło Freudowi i co ma wspólnego nuda z Schopenhauerem.